Uzależnienie od zakładów bukmacherskich i hazardu

Czy od zakładów bukmacherskich można się uzależnić tak jak od gry na automatach do gier, w blackjacka lub ruletkę? Jakie są objawy i kolejne etapy wpadania w szpony nałogu hazardowego? Jak leczyć uzależnienie od hazardu i gdzie szukać pomocy, jeśli podejrzewamy, że my sami lub ktoś nam bliski jest nałogowym hazardzistą? Odpowiedzi znajdziesz w artykule.

Na czym polega uzależnienie od zakładów bukmacherskich?

Pod hazard podpadają takie aktywności, w wyniku których ryzykujemy (najczęściej) pieniądze, mimo, że wynik wydarzenia, które jest przedmiotem naszego działania, jest dziełem przypadku (a wedle niektórych losu). Zakłady bukmacherskie to jedna z form hazardu i mimo, że bardzo ważne są w nich umiejętności gracza (wiedza sportowa, wprawa w stawkowaniu, predyspozycje psychiczne itp.), tzw. szczęście czy ślepy los ma tu także ogromne znaczenie. Analogicznie uzależnienie od zakładów bukmacherskich jest formą nałogu hazardowego i jest równie groźne. Statystyki dotyczące Polski wskazują, że uzależnione od hazardu jest około 2% populacji, ale są też szacunki mówiące o tym, że liczba ta jest mocno zaniżona, a ponadto liczba graczy zagrożonych uzależnieniem jest znacznie większa.

Na czym jednak polega uzależnienie od hazardu? Przecież nie każdy, kto np. wnosi zakłady bukmacherskie, musi wpaść w uzależnienie od obstawiania meczy – z założenia wszelkie gry mają tylko służyć rozrywce i nie powinny wpływać na pozostałe obszary funkcjonowania człowieka. I to jest właśnie kluczowy moment: jeśli gracz zaczyna mieć problemy, które wynikają z uprawiania hazardu, ale mimo to dalej gra, możemy mówić o hazardzie patologicznym. Trudności te mogą pojawiać się zarówno w życiu rodzinnym, jak i zawodowym, dotykać sfery materialnej, jak i społecznej. Uzależnienie od hazardu oznacza podporządkowanie wszelkich innych wartości temu, aby mieć za co i kiedy grać. Taki gracz przestaje być hazardzistą rekreacyjnym, a staje się tzw. hazardzistą kompulsywnym. Nałóg ten klasyfikowany jest  jako nieuleczalna choroba, czyli nawet w przypadku, gdy uzależniona osoba wróci do normalnego życia, nie może już choćby okazjonalnie pozwolić sobie na postawienie jakiegokolwiek zakładu. Każde przerwanie abstynencji może zniweczyć cały długi proces wychodzenia z uzależnienia. Natomiast dobra wiadomość jest taka, że możliwe jest powstrzymanie rozwoju choroby i odzyskanie kontroli nad swoim życiem.

Uzależnienie do hazardu – przyczyny

Po pierwsze samo obstawianie zakładów bukmacherskich nie oznacza, że dana osoba na pewno się uzależni. Można grać przez niemal całe życie i nie być uzależnionym, a z drugiej strony są gracze, którzy już po pierwszym kontakcie z hazardem zaczynają przejawiać niezdrowe zachowania. Psychologowie i terapeuci wskazują na pewne cechy osobowości, które sprzyjają uzależnieniom tego typu. Należą do nich niska ocena własnej wartości i łączenie jej z wymiarem finansowym oraz ponadprzeciętna potrzeba bycia kimś wyjątkowym i najlepszym. Dochodzi do tego skłonność do podejmowania ryzyka i potrzeba silnych doznań, które dostarczają niepowtarzalnej przyjemności, a z drugiej strony tzw. łatwość popadania w nudę i nieradzenie sobie z nią. Wszelkie problemy emocjonalne (m.in. niedojrzałość i chwiejność emocjonalna, impulsywność, problemy z samokontrolą), społeczne (poczucie wyalienowania, nieumiejętność tworzenia relacji itp.) czy ogólnie nieumiejętność „radzenia sobie w życiu” (z trudnościami, stresem,  uciekanie przed problemami w świat fantazji itd.) to kolejne czynniki, które sprzyjają uzależnieniu się od hazardu. Ponadto, jeśli gracz w przeszłości przejawiał skłonności depresyjne i popadał w stany lękowe albo też nadużywał alkoholu, leków czy zażywał narkotyki, prawdopodobieństwo popadnięcia w uzależnienie od hazardu w jego przypadku również jest większe.

Obok cech charakteru warto też wskazać na czynnik zwiększający ryzyko popadnięcia w uzależnienie od hazardu, który tkwi bezpośrednio w  rodzaju gry. Otóż najgorsze pod tym względem są te formy gier, w których czas pomiędzy zagraniem a jego wynikiem jest bardzo krótki. Przykładowo w ruletce czy grając na automatach do gier stawiamy pieniądze, a już po chwili wiemy, czy wygraliśmy, czy nie. W tego rodzaju grach uczestnik nie ma nawet chwili, aby przemyśleć to, co robi. Płynie z prądem wydarzeń i nie ma żadnych szans, aby przejąć kontrolę nad tym, ile pieniędzy wydaje i ile czasu już gra. Pod tym względem zakłady wzajemne, które rozgrywają się z reguły w znacznie dłuższej perspektywie czasowej, a gracz ma sporo czasu na przemyślenie swoich kolejnych ruchów, są dużo zdrowsze i uzależnienie od zakładów bukmacherskich nie jest aż tak  bardzo prawdopodobne. Co nie znaczy, że jest niemożliwe. Przeciwnie – każdy, kto obstawia zakłady wzajemne jest narażony na uzależnienie się od nich, a granica miedzy zwykłym hazardem a jego patologiczną odmianą jest naprawdę cienka.

Jakie są etapy uzależnienia od hazardu?

Uzależnienie od obstawiania meczy, gry w pokera czy choćby gier losowych przebiega najczęściej w 4 fazach, z których tylko pierwsza wypełniona jest w pewnym sensie pozytywnymi emocjami.

Ten początkowy etap nazywany jest fazą zwycięstw, kiedy to gra jest sporadyczna. W tym okresie pojawiają się pierwsze wygrane, które wywołują dużą ekscytację i pobudzają wyobraźnię gracza, a uczucie przyjemności zostaje coraz mocniej łączone z wygraną. Osoba znajdująca się na tym etapie zaczyna nadmiernie ufać swoim zdolnościom i/lub szczęściu, a tym samym nabiera coraz silniejszego przekonania, że zawsze będzie wygrywać. Prostą konsekwencją jest stawianie coraz większych stawek i poświęcanie na grę coraz większej ilości czasu. Nawet, jeśli gracz osiągnie naprawdę wysoką wygraną, nie zaspakaja ona jego potrzeb, a jedynie stymuluje nieodpartą potrzebę odniesienia kolejnego, jeszcze większego zwycięstwa. Faza zwycięstw trwa nieraz całymi latami, kiedy to gracz wydaje się funkcjonować całkiem normalnie w życiu zawodowym i osobistym, a jego gra nawet dla otoczenia wydaje się być po prostu formą rozrywki.

Sprawy komplikują się, kiedy uzależnienie od hazardu przechodzi w fazę strat. Szczęście prędzej czy później musi opuścić początkującego gracza, a ponieważ gra on coraz ryzykowniej i obstawia coraz większe kwoty, straty finansowe robią się coraz dotkliwiej odczuwalne. Niestety uzależnienie od zakładów bukmacherskich czy innych gier hazardowych polega właśnie na tym, że gracz nie chce, a nawet nie może przestać grać. Hazardzista kompulsywny cały czas wierzy, że jest w stanie się odegrać, a jego potrzeba wygranej napędza dalszą grę. Nawet, kiedy kończą się środki przeznaczone na granie, nie powstrzymuje to nałogowca, który zaczyna pożyczać pieniądze – w wiadomym celu. Uzależnienie od hazardu zaczyna negatywnie wpływać na jego życie rodzinne i zawodowe, zaczynają się kłamstwa i coraz intensywniejsze ukrywanie problemu. Mimo to gracz nadal spodziewa się wielkiej wygranej, która ma rozwiązać wszelkie kłopoty, w międzyczasie rozpamiętując dotychczasowe zwycięstwa i bagatelizując coraz częstsze porażki.

Uzależnienie od hazardu wchodzi następnie w fazę desperacji. Jest tak źle, że nawet gracz zaczyna rozumieć, że przestał kontrolować sytuację i jest uzależniony, jednak nie umie sobie z tym sam poradzić. Gra staje się najważniejszym elementem życia – rodzina, przyjaciele i praca są daleko za nią. Pojawia się separacja z bliskimi i często strata pracy, rośnie spirala długu, która generuje kolejne pożyczki, nierzadko kradzieże czy defraudacje i w efekcie niejednokrotnie jest przyczyną problemów z prawem. Wszystko to prowadzi do szeregu negatywnych skutków w obszarze emocjonalnym i psychicznym gracza: lęku graniczącego z paniką, poczucia bezradności, wyrzutów sumienia i poczucia winy, depresji i totalnego wyczerpania psychicznego.

Ostatnia faza to faza utraty nadziei. Gracz osiągnął w tym momencie tzw. dno. Nie ma już nadziei na uzyskanie skądkolwiek czy od kogokolwiek pomocy i przede wszystkim przestaje wierzyć w wygraną, która rozwiąże jego problemy. Czuje otaczającą go beznadzieję – jest zupełnie samotny, nie posiada niczego, zewsząd czyhają coraz większe zagrożenia, pojawiają się myśli samobójcze, a uzależniony gracz nie ma żadnego planu, jak wyjść z tych tarapatów. Jeśli taka osoba nie otrzyma profesjonalnej pomocy, możliwe są różne czarne scenariusze. Począwszy od uzależnienia od alkoholu, leków czy narkotyków, przez więzienie, aż po samobójstwo lub śmierć z ręki niespłaconych wierzycieli.

Uzależnienie od hazardu – objawy

Uzależnienie od zakładów bukmacherskich czy innych gier hazardowych często nie jest tak łatwe do zdiagnozowania, jak mogłoby się wydawać. Osoby, które mają problem z hazardem, najczęściej wypierają ten fakt i podświadomie, ale też celowo maskują te symptomy, które zdradzają, że są uzależnieni. Mimo to jest długa lista objawów, które sygnalizują uzależnienie od hazardu. Objawy, które wymieniamy jej nie wyczerpują, ale są na pewno bardzo  istotne:

1. W obszarze samej gry dostrzec można:

• Zatracenie w grze i brak kontroli nad stale rosnącymi: czasem gry i sumami przeznaczanymi na nią oraz nietrzymanie się ustalonych limitów.
• Głód hazardowy – nieodparta potrzeba i przymus zagrania, nieumiejętność powstrzymania się przed grą.
• Fantazje o ogromnych wygranych.
• Traktowanie hazardu jako sposobu zarabiania na życie.
• W obliczu prób redukcji lub zupełnego zaprzestania dalszej gry – rozmaite negatywne stany, np. ciągły stan zdenerwowania i irytacji, permanentny niepokój, dyskomfort.
• Gra jest formą ucieczki od rzeczywistych problemów.
• W wyniku gry pojawiają się często negatywne emocje, takie jak: złość, poczucie winy, wstyd, upokorzenie, pogarda do siebie (ale i tu gracz jako rozwiązanie postrzega… kolejne zagranie, która ma przynieść wygraną i unicestwić złe samopoczucie).
• Wielokrotne próby przejęcia kontroli nad grą lub jej „rzucenia”, które za każdym razem kończą się fiaskiem.
• Gracz kontynuuje grę pomimo wszelkich negatywnych następstw w różnych obszarach życia.

2. W innych sferach życia pojawiają się:

• Kłopoty finansowe, nieustanne pożyczki od znajomych lub różnych instytucji, a także wyprzedaż cennych rzeczy (w celu sfinansowania gry);
• Wydawanie pieniędzy o innym przeznaczeniu (na wakacje, na opłatę rachunków itd.) na grę;
• Popełnianie różnych przestępstw, nawet drobnych, takich jak kradzieże, oszustwa, fałszerstwa;
• Brak zainteresowania wobec wcześniejszych zainteresowań, aktywności i wszelkich innych spraw, które dotychczas sprawiały graczowi przyjemność;
• Obojętność i bierność wobec innych ludzi (w tym bliskich), ale też duża konfliktowość;
• Okłamywanie rodziny i przyjaciół, w celu ukrycia faktów dotyczących gry i problemów finansowych;
• Brak dbałości o własny wygląd i zdrowie;
• Problemy w pracy lub nawet jej strata, a w przypadku osób, które się kształcą – problemy z kontynuowaniem nauki.

Uzależnienie od hazardu – test

Są różne metody, aby zdiagnozować, czy danego gracza dotyczy uzależnienie od hazardu. Test polegający na udzieleniu odpowiedzi na proste pytania związane z tym, jak wygląda w jego przypadku granie i jaki ma wpływ na różne obszary życia, na pewno może być dobrą, wstępną metodą na sprawdzenie, czy czasem nie gramy patologicznie. Takie testy łatwo znaleźć w Internecie, a jeśli ich wyniki są alarmujące, absolutnie należy poszukać pomocy u specjalisty.

Uzależnienie od hazardu – leczenie

Zarówno osoby, które zaczynają uświadamiać sobie, że są uzależnione, jak i ich bliscy, szukają odpowiedzi na pytanie, jak leczyć uzależnienie od hazardu? Czy gracz sam może postanowić: od dziś nie gram, i to już wystarczy? Niestety, najczęściej samotne próby zwalczenia nałogu kończą się fiaskiem. W praktyce polegają one na krótszych lub dłuższych okresach abstynencji, po których następuje ponowne, niekontrolowane rzucenie się w obstawianie zakładów czy inną grę. Dzieje się tak, gdyż samo zaprzestanie grania nie oznacza, że uzależnienie od hazardu zostało pokonane, choć oczywiście jest jednym z warunków niezbędnych do uleczenia. To, co jest najskuteczniejszym środkiem, jeśli chodzi o uzależnienie od zakładów bukmacherskich i innych gier, to odpowiednia psychoterapia. Dzięki niej gracz może zrozumieć, na czym polega jego problem, jak wpływa on na jego życie oraz nabywa umiejętności radzenia sobie nie tylko z samym uzależnieniem, ale też czymś bardziej ogólnym, czyli własnymi emocjami. Jeśli natomiast chodzi o farmakologię, istnieją leki, które pomagają przetrwać najtrudniejsze momenty abstynencji, wyciszając negatywne emocje, jednak są to środki doraźne, które absolutnie nie leczą choroby.

Jak pomóc uzależnionym od hazardu?

Niestety również bliska osoba czy nawet większa grupa przyjaciół i członków rodziny nie jest w stanie samodzielnie pomóc komuś, kto wpadł w uzależnienie od zakładów bukmacherskich, gier losowych itp. Każdy, kto zastanawia się, jak pomóc uzależnionym od hazardu, powinien przede wszystkim podjąć wszelkie działania, których celem będzie skłonienie nałogowego hazardzisty do podjęcia leczenia. Jeśli on sam nie ma w sobie motywacji do udania się na terapię, można zacząć od terapii rodzinnej – nawet, gdyby miała ona odbywać się bez jego udziału. Przecież osoby, które chcą wspierać osobę uzależnioną, także muszą się wiele nauczyć. Rolą bliskich jest więc przede wszystkim wspieranie chorego w procesie powrotu do zdrowia. Zanim to jednak nastąpi, z reguły muszą oni wcześniej uświadomić mu, że jest problem, który trzeba rozwiązać oraz że nie zostanie z nim sam, gdyż osamotnienie to chyba najgorsze, co może spotkać chorego człowieka.

Uzależnienie od hazardu – terapia

Kiedy już osoba uzależniona zdecyduje się udać na specjalistyczną terapię (z własnej, nieprzymuszonej woli czy pod presją rodziny), rozpoczyna się długi i wieloetapowy proces. Kluczowe jest tu zbudowanie wewnętrznej, autentycznej motywacji, aby faktycznie się zmienić – ten etap może trwać latami, a przecież to dopiero początek. W pierwszej fazie uzależniony gracz z reguły nie chce przyznać, że ma problem z hazardem, a psychoterapeuta stara się uświadomić mu realną sytuację (np. poprzez konfrontację z opiniami innych czy skutkami grania). Kiedy dochodzi do fazy zastanowienia, co prawda gracz zaczyna rozumieć, że uzależnienie od hazardu go dotyczy, ale póki co odsuwa decyzję o radykalnym porzuceniu grania. Dopiero w trzeciej fazie, aktywnego przygotowania, zaczyna się tworzyć szczera motywacja do tego, by pokonać uzależnienie od hazardu. Leczenie polega na ciągłej pracy nad świadomością choroby i jej charakteru oraz zrozumieniem, że powrót do zdrowia oznacza bezpowrotne zaprzestanie grania.

Faza działania to czas podejmowania prób zmiany stylu życia osoby uzależnionej, kiedy to sprawdzana jest zdolność do kontrolowania nałogu i przejawianych wcześniej zachowań. Następnie terapia przechodzi w fazę utrwalania, podczas której pacjent nabywa lub odbudowuje i doskonali różne umiejętności społeczne i emocjonalne, takie jak radzenie sobie z konfliktami i własnymi emocjami, budowanie relacji z innymi,  asertywność, itp. Dalej też konieczna jest praca nad świadomością uzależnienia i nabywanie praktycznej umiejętności przeciwdziałania nawrotom choroby. Ta umiejętność to też główny punkt fazy zapobiegania nawrotom. Gracz musi posiąść trwałą świadomość, że uzależnienie od zakładów bukmacherskich i innych gier hazardowych oraz tzw. głód hazardowy będą w nim obecne już na zawsze, ale pogodzenie się z tą myślą to warunek, aby móc kontrolować chorobę. To jeszcze nie wszystkie etapy, które trzeba przejść, lecząc uzależnienie od hazardu. Terapia powinna obejmować także etap realnej oceny strat, jakie nastąpiły wskutek uprawiania gier hazardowych. Dopiero dogłębne zrozumienie, jak negatywnie wpłynęło granie na życie nałogowego hazardzisty i jego najbliższych, jest kluczem do powodzenia leczenia i pozwala w pełni wziąć odpowiedzialność za to co i jak się robi.

Gdzie leczyć uzależnienie od hazardu?

Nie tylko każdy, kto podejrzewa, że jest uzależniony od hazardu, w tym zakładów bukmacherskich, ale także osoby z jego otoczenia mogą uzyskać pomoc w wielu różnych miejscach w Polsce. Poniżej lista i opis dostępnych form pomocy.

Telefon zaufania i inne przydatne telefony

Jeśli dociera do nas, że my lub ktoś z naszych bliskich np. obstawia zakłady bukmacherskie w niezdrowy sposób, sytuacja zapewne jest już bardzo poważna. W takim przypadku zależy nam na pewno na czasie, ale też na anonimowości. Dlatego telefon zaufania, który jest najszybszym sposobem kontaktu i zapewnia możliwość zasięgnięcia porady specjalisty zajmującego się tego typu uzależnieniami, może być w pierwszym momencie najlepszym wyjściem. Telefon działa przy Instytucie Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i przeznaczony jest dla wszystkich osób, których dotyka uzależnienie behawioralne (np. uzależnienie od zakładów bukmacherskich, Internetu, zakupów itp.). Przeszkoleni konsultanci dostępni są przez cały tydzień w godzinach od 17 do 22. Numer telefonu to: 801 889 880.

Poza telefonem zaufania funkcjonuje też wiele innych numerów telefonicznych, pod którymi osoby uzależnione lub współuzależnione mogą otrzymać pomoc oraz informacje, gdzie powinny się zgłosić. Należą do nich numery:

• 881 488 990 – telefon organizacji Anonimowi Hazardziści, oferujący wsparcie osobom uzależnionym od hazardu,
• 22 823 65 31– telefon zaufania Poradni Profilaktyki i Terapii Uzależnień Monar, pod którym udzielane jest wsparcie osobom z różnymi uzależnieniami (codziennie w godz. 9 -21),
• 116 123 – Kryzysowy Telefon Zaufania, przeznaczony dla wszystkich osób, które szukają pomocy psychologicznej (codziennie w godz. 14 – 22),
• 22 425 98 48 – Telefoniczna Pierwsza Pomoc Psychologiczna (pon. – pt. w godz. 17 – 20 oraz sob. w godz. 15 – 17).

Publiczne i prywatne poradnie oraz ośrodki leczenia uzależnień

Oczywiście sama pomoc udzielona przez telefon to tylko pierwszy krok do tego, aby pokonać uzależnienie od hazardu. Natomiast najważniejsze jest podjęcie terapii prowadzonej przez psychoterapeutę – najlepiej takiego, który specjalizuje się w uzależnieniach od hazardu. W całym kraju jest mnóstwo ośrodków, w których osoby uzależnione mogą zostać objęte leczeniem refundowanym przez NFZ. Są to zarówno publiczne, jak i niepubliczne przychodnie, szpitale czy specjalistyczne poradnie uzależnień. Realizowane w nich terapie mogą mieć charakter otwarty, zamknięty lub otwarty i zamknięty oraz polegać na leczeniu indywidualnym, grupowym lub indywidualnym i grupowym. Trzeba zaznaczyć, że czas oczekiwania na przyjęcie na leczenie na oddziale zamkniętym w większości placówek państwowych jest dość długi. Aby znaleźć najbliższy ośrodek, który leczy uzależnienie od hazardu, można skorzystać np. z praktycznej wyszukiwarki znajdującej się w serwisie UzaleznieniaBehawioralne.pl. Listę placówek tego typu można również pobrać ze strony Krajowego Biura Do Spraw Przeciwdziałania Narkomanii (które zajmuje się także innymi rodzajami uzależnień). Poza danymi teleadresowymi i godzinami pracy zamieszczono tam podstawowe informacje na temat oferowanej pomocy, w tym rodzaju prowadzonych terapii i poradnictwa, dodatkowych warsztatów i form konsultacji, pomocy udzielanej osobom bliskim i ewentualnych odpłatności.

Obok placówek, w których osoba ubezpieczona może nieodpłatnie skorzystać z pomocy, istnieją także prywatne ośrodki i kliniki leczenia uzależnień, w których udział w terapii możliwy jest jedynie pełnopłatny. Bardzo często leczenie obejmuje kilkutygodniowy czy nawet paromiesięczny pobyt w danym ośrodku, a koszty takiego leczenia są naprawdę duże. Przed podjęciem decyzji o skorzystaniu z oferty danej placówki, poza cennikiem należy przede wszystkim sprawdzić, czy realizuje ona specjalistyczny program skierowany do osób uzależnionych od zakładów bukmacherskich i innych gier hazardowych, czy jest raczej nastawiona na leczenie alkoholizmu i narkomanii. Zdecydowanie skuteczniejszym leczeniem jest terapia przygotowana specjalnie pod kątem problemu, jakim jest uzależnienie od hazardu. Pomoc w tego typu ośrodkach może być świadczona zarówno w trybie zamkniętym, jak i otwartym.

Przygotowaliśmy listę ośrodków, które wydają się być najlepszymi tego typu placówkami w Polsce. Na liście znajdują się zarówno ośrodki publiczne jak i prywatne, z podziałem na poszczególne województwa. Znajdziesz tam również informację o najwybitniejszych specjalistach zajmujących się tą problematyką. Lista ośrodków i specjalistów dostępna jest tutaj.

Grupy samopomocowe

Grupy samopomocowe dla osób uzależnionych od hazardu tworzone i prowadzone są przez ludzi, którzy sami są uzależnieni od hazardu i jest to analogiczne rozwiązanie do  grup AA, czyli Anonimowych Alkoholików. Najlepszym przykładem takiej grupy samopomocowej są Anonimowi Hazardziści, którzy działają na terenie całej Polski, a ich spotkania odbywają się regularnie w większych miastach. Aby móc przyłączyć się do tej grupy, wystarczy chcieć przestać uprawiać hazard – nie trzeba zapisywać się i podawać żadnych danych, uiszczać opłat, podpisywać listy obecności itp. Podstawową cechą grupy jest bowiem anonimowość wszystkich jej członków. Kluczowe działanie terapeutyczne mają tu systematyczne spotkania z innymi hazardzistami, którzy dobrze rozumieją problem osoby uzależnionej oraz dają jej tak potrzebne wsparcie. Co więcej, członkowie grupy, którzy pokonali nałóg, dodają innym wiary,  stanowiąc żywy dowód na to, że można wyjść z uzależnienia. Członkowie Anonimowych Hazardzistów spotykają się na mityngach, z których część jest zamknięta (tylko dla osób uzależnionych), a część otwarta, natomiast zasady grupy spisane są w Programie Zdrowienia, złożonym z 12 kroków.

Choć Anonimowi Hazardziści to najprężniej działająca organizacja tego typu w Polsce, jest też wiele niezależnych grup samopomocowych – często organizują się one przy poradniach terapii uzależnień, np. przy Wojewódzkich Poradniach Terapii Uzależnień i Współuzależnienia (WOTUW).

Oczywiście każdy kto chce pokonać uzależnienie od hazardu, pomoc powinien czerpać z wszelkich dostępnych źródeł. Nic nie stoi na przeszkodzie, a nawet wysoce zalecane jest łączenie terapii, prowadzonej przez profesjonalnego terapeutę z uczestnictwem w grupie samopomocowej, w której nałogowy hazardzista wzmacnia się w postanowieniu zwalczenia uzależnienia.